فیتو آرتریت

مواد مؤثره : الف) زردچوبه : روغن های فرار (5.5–3.1 درصد) مانندمنوترپن ها، سزکوئی ترپن ها و استر اسیدهای چرب حاوی سزکویی ترپن مانند تومرون، ارتومرون، زینجیبرن، مواد رنگی کورکومین، دس متوکسی کورکومین و بیس دس متوکسی کورکومین. ب) زنجبیل : روغن های فرار 3-5.2%، مواد رزینی،کتون های فنلی غیر فرار، جینجرول ها. زین جی برن، ‌زین جی برول، برنئول،‌ سینئول،‌ فلاندن درن ج) کندر : حاوی 60 درصد صمغ و 9–5 درصد روغن فرار و ترکیبات تـرپنوئید اسید بوزولیک و اسید آلفا بوزولیک می باشد. د) پنجه گربه Cats Claw :حاوی الکالوئیدهای پنتاسیکلیک اکسین دل (ایزوپتروپودین Isopteropodine، پتروپودین Pteropodine، الدالوئیدز Aldaloides، میترافیلین، ‌رینکوفیلین و گلیکوزیدهای اسید کینویک)‌ می باشد. – آثار فارماکولوژی : 1. ماده مؤثره کورکومین در زردچوبه دارای خاصیت ضد التهاب است و موجب کاهش درد و التهاب مفاصل در بیماران روماتیسمی می گردد. کورکومین دارای خاصیت آنتی اکسیدان بوده و می تواند خشکی صبحگاهی مفاصل را بهبود بخشیده و درد آن را کاهش دهد. 2. اثر ضد التهابی کورکومین با اثر ضد التهابی داروهای استروئیدی و غیر استروئیدی با فنیل بوتازون قابل مقایسه است. این دارو با مهار سنتزپروستاگلاندین های التهابی، اثر ضد التهاب خود را آشکار می سازد. در مطالعه روی رات اثر مهار کننده کورکومین سدیم mg3 به ازاء هر کیلوگرم وزن موجب مهار لیپواکسی ژناروسیکلواکسی ژناژ می شود. 3. تحقیقات وسیعی بر روی اثر ضد التهابی زنجبیل انجام گردیده و معلوم شده است که اثر مهاری زنجبیل برروی سنتز پروستاگلاندین ها توجیه کننده مکانیسم اثر ضدالتهابی آن است. لازم به ذکر است که دارویی بنام Zinaxin که به عنوان داروی ضد التهاب به مقدار زیادی در آمریکا مصرف می شود از ریشه زنجبیل تهیه می گردد. 4. همچنین زنجبیل بخشی از آنزیم های مسیر سیکلواکسی ژناژ را مهار می کند، در حالی که NSAID ها به طور کامل این مسیر را مهار می کنند و در نتیجه عوارض زیادی در بیمار ایجاد می کنند، لیکن زنجبیل فاقد عوارض NSAID ها است. در این رابطه زنجبیل سبب کاهش ترشح اسید معده و حتی کاهش تحریک آن می شود و بنابراین تولید اولسر نمی نماید. اثر ضد التهابی کندر به حضور اسیدهای تری ترپنوئیدی به ویژه بتابوزولیک اسید و سایر مشتقات آن نسبت داده شده است. این ترکیبات با مهار مسیر لیپواکسیژناز موجب مهار سنتز لکوترین ها بویژه لکوترین B4 می شوند، افزون براین فاکتورهای دیگری نظیر اینترلوکین و TNF بر روی اثر ضد التهابی دارو تأثیر می گذارد. گیاه پنجه گربه نوع Tometosa Gunensis از زمان های قدیم به مقدار وسیعی خصوصاً در درمان اولسر معده و روماتیسم به کار می رفته است. اثر ضد التهابی این گیاه مربوط به گلیکوزیداسید کینوویک می باشد که نشان دهنده 46 تا 69% وقفه فرایند التهاب در بدن و در آزمایشگاه است. همچنین استرول های بتاسیتوسترول و کامپفرول و استیگماسترول موجود در گیاه دارای اثر ضد التهابی متوسط می باشد. به طور تجربی نشان داده شده است که عصاره های آبی و تری کلرومتان/متانولی گیاه پنجه گربه دارای اثر ضد التهابی در مدل موش صحرایی که با کاراژینان در کف پای موش صحرایی ایجاد شده است می باشد و گلیکوزید اسید کینویک ماده مؤثره این گیاه مسئول چنین اثری است. افزون بر این عصاره گیاه پنجه گربه موجب پیشگیری از فاکتور کپیه برداری NF–KB که نشانه یک مکانیسم ضد التهابی این گیاه است می شود. در یک مطالعه دوسوکور اثر گیاه پنجه گربه را همراه با پلاسبو روی 60 بیمار مبتلا به روماتیسم بررسی نمودند. نتایج نشان می دهد که این گیاه موجب بهبودی قابل ملاحظه ای روی التهاب مفاصل، خشکی و درد روزانه و شبانه می گردد. (برگرفته از سایت www.goldaru-co.com)